Często uważa się, że prawodawstwo może szybko rozwiązać problem nadmiernego rozmnażania zwierząt. "Gdybyśmy tylko mieli odpowiednie prawo" - słyszymy takie opinie - "wszyscy ci nieodpowiedzialni ludzie zaczęliby się właściwie opiekować swoimi zwierzętami a w schroniskach nie trzeba by było usypiać". Jednak doświadczenie pokazuje, że prawodawstwo nie jest lekarstwem na wszystko. W rzeczywistości może mieć efekt przeciwny.
Kolejne badania naukowe dowodzą, że głównymi przyczynami dla których ludzie nie sterylizują swoich zwierząt są: koszty oraz brak dostępu do odpowiednich usług w ich okolicy.
Z tego powodu właściciele zwierząt, ludzie posiadający niższe dochody, ci którzy nie znają prawa oraz ci, którzy są generalnie nieodpowiedzialni, nie będą przestrzegać przepisów. A takich ludzi jest wielu. Wielu wrażliwym ludziom, którzy opiekują się bezdomnymi zwierzętami, zagraża w szczególności nakaz rejestracji kotów. Prawodawstwo karne może tylko zniechęcić ludzi do opieki nad bezdomnymi zwierzętami, zaś właścicieli zwierząt, którym prawo uniemożliwiłoby ich posiadanie, może zepchnąć do "podziemia", gdzie będzie jeszcze trudniej do nich dotrzeć i im pomóc.
Problem pogarsza fakt, że nakładanie takich przepisów jak na przykład: ograniczenie ilości zwierząt trzymanych w domu, nakaz rejestracji kotów, przymus sterylizacji, zakaz wypuszczania kotów z domu i innych "uciążliwych" praw jest często wybiórcze i wywołane skargami. Wystawia ono opiekunów zwierząt oraz karmicieli bezdomnych kotów na zemstę ze strony sąsiadów i innych. Co gorsza, przepisy mogą być tak sformułowane, że skutkiem nie przestrzegania może być odebranie lub śmierć zwierzęcia.
Wyegzekwowanie przestrzegania praw może być kosztowne i powodować podziały w społeczeństwie. Rezultaty pozytywne mogą być niższe niż w przypadku takich rozwiązań jak: oferowania darmowej lub rabatowej sterylizacji, program pomocy wolno żyjącym kotom i program dobrowolnej identyfikacji zwierząt.
Jednocześnie przepisy, które wymagają od schronisk poprawienia jakości i ilości ich usług, są korzystne. Schroniska są w stanie ustanowić standardy i stać się przykładem właściwej opieki nad zwierzętami. Dlatego też, przepisy wymagające aby schroniska sterylizowały wszystkie zwierzęta przed oddaniem do adopcji, aby zapewniały im opiekę lekarską i aby przedłużały okresy ich trzymania, mogą prowadzić do uratowania życia wielu domowych zwierząt.
Ruch humanitarny został powołany do życia aby krzewić ideę dobrego taktowania zwierząt - zastąpienia kija marchewką. Ta marchewka (programy, usługi, informacja i pomoc) jest lepsza i bardziej efektywna niż kij (prawodawstwo restrykcyjne), także dla ludzi.
Szkodliwe prawa
Przepisy, które wyglądają na nieszkodliwe a nawet korzystne mogą w rzeczywistości wywoływać negatywne skutki dla zwierząt:
- Prawa ograniczające ilość zwierząt w domu, zakazy karmienia, prawa "własności" wolno żyjących kotów, nakaz rejestracji kolonii kotów, przymusowa sterylizacja, rejestrowanie kotów, zakaz wypuszczania kotów z domu i inne uciążliwe prawa mogą być - i były - wykorzystywane do szkodzenia kotom i ich karmicielom.
- Jeśli spotkasz się z przepisem, który jak sądzisz może zaszkodzić kotom lecz nie jesteś tego pewien, skontaktuj się z organizacją prozwierzęcą
- Jeśli chcesz popierać lub zwalczać przepisy, pamiętaj, że obrońcy praw zwierząt i organizacje prozwierzęce czasem popierają szkodliwe przepisy.
Empatia to najlepsza droga do celu
Najlepszą metodą oddziaływania na społeczeństwo w celu promowania troskliwej, czułej i odpowiedzialnej opieki nad kotami jest pomaganie ludziom robienia tego co jest właściwe. Dlatego jest absolutnie konieczne aby stowarzyszenia humanitarne i grupy ratujący życie skupiły się na bodźcach a nie nakazach. Metody takie jak tania sterylizacja, poradnictwo w sprawach problemów behawioralnych zwierząt, broszury pokazujące, że zwierzęta nie wyrządzają szkód w wynajmowanych mieszkaniach, pomoc w opiece nad kotami wolno żyjącymi, wspieranie ludzi aby kochali i trzymali w domach zwierzęta do towarzystwa, przynoszą dużo bardziej korzystne efekty niż obwinianie i karanie.
Koszty wprowadzania nakazowych i karnych przepisów są bardzo wysokie. Społeczności, które przyjęły taki sposób postępowania często w efekcie nie uzyskują pozytywnych skutków w postaci ograniczenia usypiania zwierząt, a w niektórych przypadkach ilość usypianych zwierząt nawet się zwiększa. Ponadto stosowanie takich środków może doprowadzić do powstania głębokiego i trudnego do załagodzenia konfliktu między społeczeństwem a obrońcami zwierząt.
Z drugiej strony, odejście od przepisów kontrolujących zwierzęta i społeczeństwo w kierunku ratowania życia i wspierania lokalnych społeczności przynosi wiele korzyści: organizacje prozwierzęce i schroniska będą postrzegane jako ratujące życia co zaowocuje zwiększeniem morale pracowników, większymi datkami i większą ilością wolontariuszy.
Jest nie tyle korzystne co konieczne aby ruchy humanitarne zwróciły się do społeczeństwa. Nie możemy ratować życia zwierząt bez pomocy ludzi. Wielokrotnie widzieliśmy przykłady kiedy to wspólna praca z mieszkańcami tworzy atmosferę zaufania i szacunku. Owocem tej współpracy jest społeczność, gdzie mieszkańcy chętnie uczą się jak być odpowiedzialnymi opiekunami zwierząt i postrzegają organizację pro zwierzęcą jako źródło pomocy a nie wroga.
W społecznościach, gdzie stworzono programy oparte o empatię, ilość usypianych zwierząt zmalała nieporównanie do innych regionów kraju. Zostało to osiągnięte poprzez programy: zachęcania opiekunów zwierząt do odpowiedzialności, darmowych lub rabatowych sterylizacji i poprzez inne programy oparte na zasadach dobrowolności i wskazywania korzyści. Dlatego też jest absolutnie konieczne aby organizacje pro zwierzęce i schroniska popierały działania karmicieli, którzy dokarmiają bezdomne zwierzęta, organizują dla nich schronienie i niosą pomoc tym w potrzebie.
Zbliżanie się do dnia gdy nie będzie już bezdomnych zwierząt oznacza budowanie, cegła po cegle, programów, ułatwień i angażowania lokalnych społeczności w celu ograniczenie rozmnażania, zwiększania adopcji i utrzymywania zwierząt u ich stałych, troskliwych opiekunów. Ale przede wszystkim będzie to droga wiary w ludzi i w moc empatii.
Empatia będzie torować drogę do świata, gdzie nie ma bezdomnych zwierząt.